urbanlab

Մեր զրուցակիցն է ճարտարապետ, քաղաքաշինարար, «Պահպանենք Հանրապետության հրապարակը» նախաձեռնության անդամ Սարհատ Պետրոսյանը  Սարհատ, վերջին օրերին քանդեցին ճարտարապետ Ռաֆայել Իսրայելյանի տունը, և որևէ կերպ հնարավոր չեղավ այն փրկել: Սկսած Մոսկվա կինոթատրոնի ամառային դահլիճից` մինչև այսօր տեղի ունեցող ճարտապետական աղավաղումների դեմ եք պայքարում, սակայն շոշափելի արդյունքի չեք հասնում. թերևս միակ հաջոդությունը Մոսկվա կինոթատրոնի ամառային դահլիճի դեպքում գրանցվեց: Ինչո՞ւ չունենք շոշափելի արդյունքներ:  Ես այն կարծիքին չեմ, որ ընդհանրապես արդյունքի չենք հասնում, որովհետև եթե համեմատենք 2004-ի հետ, այն ժամանակ զրոյական արդյունք էր: Այսօր գոնե 20-30 տոկոս արդյունք ունենք`Մոսկվա կինոթատրոնի ամառային դահլիճի հարցում, կառավարության շենքի գմբեթի հարցում կարծես հասկացան, որ խելամիտ գաղափար չէ: Վերջին երկու տարվա մեջ ամենաշոշափելի կորուստը Ռաֆայել Իսրայելյանի տունն էր: Շատ հաճախ նման դեպքերում մեր խոսակցություններն իրավական խնդիրների մասին են, այսինքն` և օրենքը, և ենթաօրենսդրական փաթեթը, որը պետք է

Ուզում էի այսօր մի բան գրեի Ռաֆոյի տան քանդման մասիա, են էլ տեսա Արսեն Կարապետյանը արդեն գրելա ու շատ լավա գրել ու դժվար կարողանամ իրա պես կիրթ գրեմ այդ ամենի մասին առանց հայհոյելու։ Դրա համար դնում եմ իր ամբողջ նյութը + Հայկ Բիանջյանից մի նկար։ Ճարտարապետ Ռաֆայել Իսրայելյանի տունը այլեւս գոյություն չունի, իսպառ ջնջվեց երկրագնդի երեսից Երկար խոսելու տրամադրություն չկա, էս ոնց-որ օրագրիցս խառը մտքեր են, էլի, որ գրեմ երկար՝ հա կգրվի Ինձ ասում են. ախար արժեք չուներ: Դե երւի, նայած արժեքը որն ա /ըտենց ոչ առանձին ատամն արժեք ունի, ոչ առանձին մարդը/; գնահատելու տարբեր եղանակներ կան: Եթե առանձին եք դատում, ապա կարող ա եւ չունի, իհարկե, ոչ նոր խոսք է, ոչ հին դասականի նմուշ, բայց էդ տեսակետից ոչ միայն Երեւանը, այլ ցանկացած քաղաք 70-90 տոկոսով քանդելու ենթակա է: Բայց կա նաեւ միջավայր հասկացողությունը, որի որակը եւ արժեքը չի գնահատվում զուտ բանաձեւերով: Կան նաեւ ուրիշ կարեւոր բաներ, օրինակ, հիշողություն, հարգանք եւ այլն: Ինձ ասում են. հո բոլորի տները չենք պահելու ինչ ա եսիմ ով ա ապրել; չ